از آنجا که گروه‌های بزرگ و شاخص‌ساز معمولا با قرارگرفتن در مسیر اخبار مختلف، با حواشی بسیاری مواجه می‌شوند، به دلیل فراز و فرود یادشده نمی‌توانند متقاضیان چندانی را به خود جذب کنند. بازارسهام از اواسط اردیبهشت‌ماه و همزمان با کاهش حجم معاملات روزانه با کمبود نقدینگی دست و پنجه نرم می‌کند. رنج بازار سهام از نبود نقدینگی، سمت تقاضا در بازار سرمایه را کم‌تحرک و کمرنگ‌تر از قبل کرده است؛ این در حالی است که به دلیل عدم‌وجود محرک قدرتمند در بازار نمی‌توان چشم‌انداز روشنی از زمان بازگشت بازار سرمایه به روال تعادلی ترسیم کرد. با وجود اینکه سرمایه‌گذاران می‌دانند اکثر سهام و نماد‌‌‌‌‌‌‌‌ها به مرز ارزندگی رسیده‌اند اما به دلیل ابهامات موجود در وضعیت اقتصادی و سیاسی حاضر به بازگشت به این بازار نیستند. شاخص‌‌‌‌‌‌‌‌کل پس از آنکه تنها در ۲۴‌ساعت در محدوده ۶/ ۱‌‌‌‌‌‌‌‌میلیون واحدی جولان داد، روند منفی را آغاز کرد.

روند نوسانی رو به منفی تا آخرین هفته‌های ‌ماه‌جاری نیز ادامه یافته، با این حال برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از امکان تغییر برخی تدابیر معاملاتی بعد از انتشار گزارش عملکرد تابستانی بنگاه‌های بورسی است. با توجه به اینکه شرکت‌های بورسی در مقایسه با فصل بهار با مشکلات و موانع کمتری مواجه بودند، احتمالا این عامل نیز به‌صورت مقطعی بتواند راهی برای ورود بیشتر پول به بورس تهران بازکند. نگاهی به موارد مطرح‌شده نشان می‌دهد کسب بازدهی حداکثری از سهام در این مقطع تقریبا غیر‌ممکن به‌نظر می‌رسد. مضاف بر اینکه در روزهای اخیر نیز نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از احیای اعتماد سلب‌شده به‌‌‌‌‌‌‌‌طور جدی که بتواند منجر به ایجاد موج تقاضای جدید شود دیده نشده است، از این‌رو بخشی از بازار که گروه‌های کالایی و صادرکنندگان کامودیتی را در خود جای‌داده طبیعتا در رکود نسبی به‌‌‌‌‌‌‌‌سر می‌‌‌‌‌‌‌‌برند. برآیند این روند باعث می‌شود تا زیر سایه عوامل مزبور معامله‌گران همچنان بر رویکرد محتاطانه خود در معاملات پافشاری کنند.